Zawartość
200-calowe silniki Forda są częścią sześciocylindrowego silnika, który rozpoczął się w 1960 roku od silnika 144-calowego. Ford Falcons były pierwszymi pojazdami osobowymi, które wykorzystały ten niewielki ekonomiczny silnik. Wymaga większej mocy do opracowania 170-calowego silnika, a ostatecznie sześciocylindrowego silnika o pojemności 200 cali sześciennych. Sześciocylindrowe silniki Forda 200 były używane w wielu różnych modelach od 1963 do 1984 roku.
Blok silnika
Moc znamionowa hamulca dla silnika Ford 200 wynosi 120 przy 4400 obr./min. Moc hamulca jest miarą mocy silnika uzyskanej na wyjściu silnika przed przekładnią. Kiedy silnik został wprowadzony w 1963 roku, początkowa dawka sprężania wynosiła 9,2 do 1. Moment obrotowy silnika jest mierzony jako 190 stóp funtów przy 2400 obr./min. Bor i skok tego małego silnika wynoszą odpowiednio 3,68 cala i 3,126 cala. Inne specyfikacje obejmują objętość komory spalania, która wynosi od 48,3 do 50,3 centymetrów sześciennych. Gdy silnik jest obracany do rozruchu, oczekuje się, że kompresja wyniesie 155 do 195 psi.
Określone zastosowanie
Silniki Forda o pojemności 200 cali sześciennych były używane w szerokiej gamie pojazdów, w tym Falcon, Maverick, Fairmont, wczesne LTD, Mercury Comet i Mustang. Ford 200s był używany w Mustangach od 1965 do 1970 roku. Od 1965 do 1967 roku silniki o pojemności 200 cali sześciennych stosowane w Mustangach miały moc 120 koni mechanicznych przy współczynniku kompresji 9,2 do 1. Reakcja na zmieniające się przepisy dotyczące emisji w Stanach Zjednoczonych 1968 r. Silniki używane w 1968 r. Miały moc znamionową hamulca wynoszącą 115 przy współczynniku sprężania od 8,8 do 1. Silnik użyty w 1969 roku miał moc 120, a stopień sprężania 8,1 do 1. Silnik z 1970 roku zachował moc 120 koni mechanicznych przy stopniu sprężania od 8,7 do 1.
Specyfikacje zapłonu
Żywotność silnika w erze zapłonu elektronicznego, więc niektóre specyfikacje zastosowane do dostrajania we wczesnych latach nie są potrzebne dla późniejszych silników. Odstęp świecy zapłonowej powinien wynosić 0,034 cala, a odstęp powinien wynosić 0,025 cala.Kąt przebywania dla punktu powinien być ustawiony na 37 do 42. Specyfikacja rozrządu BTDC dla pojazdów z manualną skrzynią biegów wynosi 6 stopni, a specyfikacja rozrządu dla pojazdów z automatyczną skrzynią biegów wynosi 12 stopni. Ustawienia biegu jałowego wynoszą od 575 do 600 obr./min dla pojazdów z manualną skrzynią biegów i od 500 do 525 obr./min dla pojazdów z automatyczną skrzynią biegów. Kolejność zapłonu dla wszystkich modeli to 1-5-3-6-2-4.
