Zawartość
W XVIII i XIX wieku Ameryki są najbardziej skuteczne i wydajne. Podczas gdy parowce z XIX wieku mogły manewrować w odległości zaledwie kilku stóp wody, ich konstrukcje miały pewne wady.
niebezpieczeństwo
Napęd parowy jest z natury niebezpieczny, a wczesne silniki parowe mogą stanowić problem. Aby zasilić silnik parowy, musisz wytworzyć ciepło do zagotowania wody i wytworzenia pary. Następnie należy zwiększyć ciśnienie pary. To ciśnienie uwięzione w kotłach wytwarza moc napędzania tłoka, a następnie koła. W czasach, gdy metalurgia nie była tak zaawansowana, inżynierowie musieli oszacować, ile wytrzymają kotły ciśnieniowe. Nie zawsze oszacowali poprawnie, ponieważ wybuchy były powszechne.
nieskuteczność
Podstawową cechą konstrukcyjną większości łodzi parowych z XIX wieku był płytki, płaski kadłub zapewniający pływalność w odległości zaledwie kilku stóp wody. Ten rodzaj kadłuba zwiększył opór łodzi w wodzie i spowolnił ją.
koszt
Budowa i utrzymanie XIX-wiecznych parowców było drogie. Statki zostały wykonane z żelaza i stali, które należy utrzymywać w środowisku morskim.
Wada konkurencyjna
W latach 30. XIX wieku pociągi zaczęły konkurować z parowcami i ostatecznie zabrały wiele firm.
