Zawartość
Czujniki O2, zwane także czujnikami lambda lub czujnikami tlenu, mierzą udział tlenu w spalinach pojazdu. Czujniki zostały po raz pierwszy zainstalowane w pojazdach w 1970 roku, kiedy wprowadzono Agencję Ochrony Środowiska. Następnie producenci pojazdów zaczęli instalować dwa zestawy czujników: jeden przed katalizatorem i drugi. Fizycznie nie ma różnicy między przednimi i tylnymi czujnikami O2. Działają w ten sam sposób, ale mają inne spojrzenie na rzeczy.
Jak działa czujnik O2
Pierwszy krok w wynalezieniu czujnika O2 miał miejsce w Niemczech w 1899 roku, kiedy Walter Nernst opracował komórkę Nernst. W temperaturach wyższych niż 620 stopni Celsjusza ogniwo ceramiczne było w stanie przenosić jony tlenu z gazu wewnątrz ogniwa do gazów zewnętrznych, generując prąd elektryczny w stężeniu tlenu dwóch gazów. W 1976 r. Firma Bosch zaadaptowała komórkę Nernst do zastosowania w samochodach. Nowoczesne czujniki O2 pojazdu działają zgodnie z tymi samymi zasadami, co oryginalne ogniwa Nernst. Żarówka cyrkonowa wyłożona platyną ułatwia przenoszenie tlenu do temperatury i temperatury powietrza, a temperatura jest wyższa niż 600 stopni Fahrenheita. Większość czujników O2 ma wewnętrzny element grzewczy, dzięki czemu mogą osiągnąć temperaturę czujnika dla funkcji czujnika tlenu.
Cel przedniego czujnika O2
Przednie czujniki O2 analizują spaliny pochodzące bezpośrednio z silnika. Kiedy czujniki O2 były instalowane tylko w jednym miejscu, znajdowały się w pozycji, dzięki której stały się dziś tak zwanymi przednimi czujnikami O2. Komunikują się z modułem sterującym silnika, komputerem sterującym mieszanką paliwa i powietrza, które trafiają do silnika. Jeśli mieszanina jest zbyt bogata, co oznacza, że zawiera zbyt dużo paliwa, komputer zmniejsza paliwo w mieszance, która trafia do silnika; jeśli wydech jest zbyt ubogi, komputer dodaje paliwo do mieszanki. Komputer stara się utrzymać idealny stosunek powietrza do paliwa, aby ograniczyć emisje i poprawić zużycie paliwa.
Cel tylnego czujnika O2
Tylne czujniki O2 znajdują się za katalizatorem, co ułatwia konwersję zanieczyszczeń w spalinach na nieszkodliwe produkty uboczne. Czujniki te monitorują wydajność konwertera. Komputer porównuje spaliny wpływające do konwertera z wydmuchiwanymi spalinami. Jeżeli wpływ konwertera na skład spalin zmniejsza się, oznacza to, że konwerter się zużywa. Komputer może monitorować poziom działania konwertera i sterownika, gdy konwerter wymaga wymiany.
