Zawartość
Era Harley-Davidson Shovelhead rozciągała się na lata 1966–1984. Silnik Shovelhead, nazwany tak, aby przypominał pokrywy zaworów, przypomina tył odwróconych łopat węglowych, jest cichszy, gładszy, bardziej szczelny i bezobsługowy niż jego poprzednik, Panhead silnik. Jednym z najbardziej popularnych modeli Shovelhead jest Low Rider (FXS), zaprezentowany podczas Daytona Bike Week w 1977 roku. Ogromny sukces, Low Rider, został natychmiast przyjęty przez publiczność i stał się najlepiej sprzedającym się modelem Harley dla prawie 20 procent całkowitej sprzedaży Harley-Davidson w 1978 roku.
Silnik i wydajność
Produkowany tylko w 1977, 1978 i 1979 roku, Low Rider ma 74-calowy, 1,206 cm3, czterosuwowy, 45-stopniowy, chłodzony powietrzem silnik V-Twin, zapewniający 58 koni mechanicznych przy 5150 obr./min przy maksymalnej prędkości wynoszącej 105,6 mph. W 1980 roku Sturgis został nowym dzieckiem z 80-calowym silnikiem.
Stylizacja
Low Rider był pierwszym z „zwyczajów fabrycznych” Harleya-Davidsona. Znany z ustawiania stylu dostosowywania dla Bad Boy, Fat Boy, Heritage Springer i innych, Low Rider spełnia swoje zadanie. Tnie długi, szczupły i nisko zawieszony profil dzięki 26-calowej wysokości siedzenia, wydłużonym widelcom z 32-stopniową grabią, drążkom, skróconym wstrząsom, podniesionym białym literom z przodu i tyłu wydechowy układ wydechowy dwa w jednym, od którego emuluje wielu producentów motocykli.
Schematy kolorów farb
Pierwotnie oferowany w kolorze szarym z pomarańczowo-czerwoną grafiką w 1977 roku, Low Rider jest również dostępny w kolorze czarnym i srebrnym w wydaniach 1978 i 1979.
