Zawartość
W połowie lat 70. skończyło się panowanie samochodu z mięśniami. Polityka międzynarodowa spowodowała wzrost kosztów gazu przy mniejszych dostawach. Działa racjonowanie gazu. Jednocześnie rośnie udział w rynku japońskiego importu o dobrej efektywności paliwowej. Mimo tych czynników rząd federalny nalegał na czystsze samochody. Niemal w magiczny sposób zmniejszono amerykańskie duże samochody.
Dla General Motors silnikiem z wyboru był Iron Duke, czterocylindrowy silnik rzędowy z żelaznym blokiem i głowicą.
Specyfikacja silnika
W 1977 r. Pontiac rozpoczął produkcję silnika o pojemności 2,5 l. Był to silnik GM o pojemności 2,5 cm, co odpowiada 50,79 cali sześciennych. Każdy cylinder ma dwa górne zawory. Silnik ma jedną głowicę zmiany biegów (SOHC). Popychacze poruszają zaworami. 2,5 L ma wał korbowy o krótkim skoku, który działa w pięciu głównych łożyskach. Bor ma 4 cale, a skok wynosi 3 cale.
Osiągi silnika
Oryginalny silnik generuje 87 koni mechanicznych przy 4400 obr./min. Szczyt momentu obrotowego wynosi 128 stóp funtów przy 2400 obr./min. Oryginalny silnik ma dwubębnowy gaźnik i system oceny EPAS zdolny do osiągnięcia 37 mil na galon. Cztery lata po jego wprowadzeniu silnik dodał wtrysk paliwa, a silnik został oficjalnie przemianowany na Tech IV --- ale dla wszystkich wciąż był to Żelazny Książę. Tech IV ma moc 90 KM przy 4000 obr / min.
Popyt w połowie lat 70
Zapotrzebowanie na czterocylindrowe samochody ekonomiczne rozwijało się. Podczas silników 14-letnia produkcja była wykorzystywana przez każdy oddział GM z wyjątkiem Cadillaca. Firma American Motors Company, opracowując własny czterocylindrowy silnik, zastosowała Iron Duke w markach Concord / Spirit, Eagle i Jeep. Pojazdy dostawcze Grumman LLV.
